Celem badań była bakteriologiczna ocena wody studziennej dostarczanej przez wodociągi zagrodowe, w zakresie wybranych bakterii Gram-ujemnych ze szczególnym uwzględnieniem Enterobacteriaceae oraz głębokości studni i obecności w gospodarstwach zwierząt hodowlanych. Badaniom poddano 71 próbek wody z 71 wodociągów z trzech wsi. Studnie różniła głębokość (4–40 m) oraz lokalizacja w gospodarstwach z różną intensywnością hodowli zwierząt (brak – wielkostadna). Badania przeprowadzono metodą filtracji membranowej, z wykorzystaniem podły agarowych. Bakterie z rodziny Enterobacteriaceae wyizolowano w sumie z 40 (56,3,%) badanych próbek wody, bakterie określone jako „inne” z 70 (98,6%). Przy uwzględnieniu głębokości studni i hodowli zwierząt okazuje się, że studnie płytkie z gospodarstw z hodowlą zwierząt były skażone w 82,3%, podczas gdy bez hodowli w 57,1%, studnie głębokie odpowiednio w 57,1% i 31, 6%, w obu przypadkach skażenie wody było wyższe w gospodarstwach z hodowlą zwierząt średni o 25,0%. Uzyskane wyniki potwierdzają, że intensywna hodowla zwierząt ma wpływ na zanieczyszczenie zasobów wody, nawet przy prawidłowej gospodarce gnojem i gnojowicą.