PRACA ORYGINALNA
Aktywność fizyczna studentów studiów stacjonarnych kierunków medycznych i niemedycznych
Więcej
Ukryj
1
Państwowa Medyczna Wyższa Szkoła Zawodowa w Opolu, Zakład Pielęgniarskiej Opieki Specjalistycznej, Instytut Pielęgniarstwa, dyrektor instytutu – mgr M. Wojtal
2
NZOZ „AW-Med” Opole, dyrektor – lek. med. A. Wojtyłko
Autor do korespondencji
Lucyna Sochocka
Instytut Pielęgniarstwa PMWSZ w Opolu
ul. Katowicka 68, 45-060 Opole
Med Srod. 2013;16(2):53-58
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Uznanie wielorakich pozytywnych efektów aktywności fizycznej potwierdza jej wpływ na zdrowie człowieka. Podejmowanie zachowań prozdrowotnych odgrywa istotną rolę w promocji zdrowia i kreowaniu zdrowszej przyszłości. Młodzież akademicka powinna być świadoma wpływu konkretnych zachowań na zdrowie. Celem badań była analiza aktywności fizycznej studentów studiów stacjonarnych kierunków medycznych i niemedycznych oraz motywów jej podejmowania.
Materiał i metody:
Badania przeprowadzono na przełomie 2012/13 roku. Grupę badaną, liczącą 553 osoby (n=553) stanowili studenci sześciu uczelni wyższych w Polsce studiujących na kierunkach medycznych jak i niemedycznych. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Techniką badań była ankieta, której kwestionariusz został stworzony na potrzeby pracy przez jej autorów. Trafność narzędzia ustalono metodą sędziów kompetentnych, dla określenia rzetelności zastosowano metodę połówkową (wg Spearmana-Browna wynik 0,83). Do oceny istnienia różnic bądź zależności między analizowanymi parametrami niemierzalnymi użyto testu Chi-kwadrat oraz testu dokładnego Fishera.
Wyniki:
Zdecydowana większość respondentów – 79,5% (n=439) określiła siebie jako osobę aktywną fizycznie. Formami aktywności fizycznej podejmowanymi najczęściej przez studentów są: jazda na rowerze – 40,5% (n=220), gry zespołowe – 27,1% (n=147), spacer z psem – 27,1% (n=147), zajęcia grupowe (aerobic, zumba, salsa) – 21,2% (n=115) oraz pływanie – 20,8% (n=113). Zarówno płeć jak i kierunek studiów jest zmienną mającą statystycznie istotny wpływ na wybór formy aktywności. Większość ankietowanych – 78,3% (n=432) wybierając rodzaj aktywności ruchowej kieruje się swoimi upodobaniami oraz ilością wolnego czasu – 42,9% (n=237). Realizacja aktywności ruchowej dla ponad połowy badanych jest przyjemnością, dla grupy 40,4% respondentów (n=222) jest formą spędzania wolnego czasu. Grupa 20,2% (n=111) dostrzega w podejmowaniu aktywności fizycznej metodę radzenia sobie ze stresem i formę odpoczynku. Ponad połowa – 57% (n=315) respondentów podaje, iż nie podejmuje aktywności fizycznej regularnie. Według 56,8% (n=314) badanych przeszkodą w regularnym uprawianiu sportu jest brak czasu. Duża grupa respondentów przyczyny takiego stanu rzeczy upatruje w braku motywacji – 24,2% (n=134) oraz w zwyczajnym lenistwie – 22,2% (n=123). Najważniejszym motywem do podejmowania aktywności ruchowej dla ponad połowy ankietowanych – 51,1% (n=277) jest dbanie o dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne.
Wnioski:
Ponad połowa respondentów nie podejmuje aktywności fizycznej regularnie. Należy zintensyfikować działania na rzecz kształtowania zachowań prozdrowotnych wśród młodzieży akademickiej.
Introduction:
Recognition of the multiple positive effects of the physical activity confirms its influence on human’s health. Undertaking of the health oriented conducts plays an important role in the promotion of the health and in the creating of the healthier future. Academic youth should be aware of the influence of certain activities on health. The aim of the research was to analyse the physical activity performed by the full-time students of the medical and nonmedical
degree courses.
Material and Methods:
The research was conducted at the turn of 2012 and 2013. The research group, containing 553 person (n4553), consisted of the students from six Polish, both medical and non-medical, university colleges. The research utilizes the method of the diagnostic survey. Technique of the research based on the poll whose questionnaire had been created by the authors for the purpose of the research. Accuracy of the research tool was established within the method of objective judges, splithalf method was used to determine reliability (according to Spearman-Brown result 0.86). In order to define the existence of the differences or correlations between analysed immeasurable parameters chi-squared and Fisher’s exact tests were used.
Results:
The substantial majority of the respondents –79,5% (n4439) described themselves as physically active.
The forms of activity that are performed most often among the students are: cycling – 40,5% (n4220), team sport – 27,1% (n4147), dog walking – 27,1% (n4147), group activities (aerobics, zumba, salsa) – 21,2% (n4115) and swimming – 20,8% (n4113). The sex and the faculty of the studies are both important variables that have got statistically significant impact on the choice of the form of activity. Majority of the respondents – 78,3% (n4432) chooses the
type of the physical activity basing on their likings and the amount of the spare time – 42,9% (n4237). Exercising of the physical activity is regarded as a pleasure by more than a half of the respondents, 40,4% of the respondents (n4222) treat it as a form of spending their free time. 20,2% (n4111) deals with stress and relaxes when performing physical activity. More than a half of the respondents – 57% (n4315) admits to not performing physical activity regularly. According to 56,8% (n4314) of interviewees lack of the spare time is the major obstacle in performing regular physical activity. Other groups blame lack of the motivation – 24,2% (n4134) and ordinary laziness – 22,2% (n4123) for that. Concern about the good frame of mind and physical disposition tends to be the crucial motive for performing physical activity for most of the respondents – 51,1% (n4277).
Conclusions:
More than a half of the respondents doesn’t perform physical activity regularly.
REFERENCJE (10)
1.
Stasiołek D., Jagier A.: Aktywność ruchowa studentów medycyny. Nowiny Lekarskie. Nr 2 (72)/2003, s. 140–142.
2.
Winiarska-Mieczan A., Dymek T.: Ocena aktywności fizycznej wśród młodzieży akademickiej lubelskich uczelni. Medycyna Sportowa. Nr 2(6)/2009, s. 125–131.
3.
Zadarko E., Barabasz Z., Nizioł E.: Ocena poziomu aktywności fizycznej studentek wybranych kierunków medycznych na tle badań populacyjnych. Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego i Narodowego Instytutu Leków w Warszawie. Nr 2/2011, s. 188–194.
4.
Motylewski S., Poziomska-Piątkowska E.: Aktywność fizyczna w czasie wolnym studentów I roku nauki łódzkich uczelni. Kwartalnik Ortopedyczny. Nr 4/2006, s. 280–283.
5.
Mędrela-Kuder E.: Ocena stylu życia studentów fizjoterapii i edukacji techniczno-informatycznej na podstawie żywienia i aktywności fizycznej. Rocznik PZH. Nr 3/2011, s. 315–318.
6.
Markiewicz-Górka I., Korneluk J., Pirogowicz I.: Aktywność fizyczna oraz wiedza studentów Akademii Medycznej we Wrocławiu na temat jej roli w profilaktyce chorób – badania ankietowe. Family Medicine &Primary Care Review. Nr 13/2011, s. 436–439.
7.
Krzych Ł.: Analiza stylu życia studentów Śląskiej AM. Zdrowie Publiczne. Nr 1/2004, s. 67–70.
8.
Gacek M..: Motywy i poziom aktywności ruchowej wśród studentów I roku AWF w Krakowie. Kultura Fizyczna. Nr 11- 12/2002, s. 26–27.
9.
Pawlik I.: Zachowania zdrowotne studentek pedagogiki. Wychowanie Fizyczne. Zdrowie. Nr 4/2003, s. 10–12.
10.
Jeżewska-Zychowicz M.: Wpływ czynników społecznych na zachowania żywieniowe. Żywienie Człowieka. Metabolizm. Nr 1/2004, s. 78–85.