PRACA POGLĄDOWA
Niedożywienie w otyłości
Więcej
Ukryj
1
Instytut Medycyny Wsi, Lublin, Polska
Med Srod. 2022;25(3-4):35-39
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie i cel:
Otyłość jest stanem organizmu charakteryzującym się zwiększeniem masy ciała poprzez wzrost ilości tkanki tłuszczowej spowodowany hipertrofią lub/i hiperplazją adipocytów. Niedożywienie to stan chorobowy wynikający ze zbyt niskiej podaży lub złego wchłaniania składników energetycznych i odżywczych prowadzący do zmian w składzie ciała, obniżenia funkcji poznawczych i fizycznych. Powyższa definicja wskazuje, iż zarówno osoby z niedoborem masy ciała, jak i osoby z nadmierną masą ciała mogą być niedożywione. Celem pracy jest przedstawienie problemu niedożywienia u osób z nadmierną masą ciała.
Opis stanu wiedzy:
Nieprawidłowe komponowanie zwyczajowej diety przyczynia się do niedoborowego poboru z pożywienia witamin, składników mineralnych, białka i węglowodanów. Może to wynikać z nieprawidłowych nawyków żywieniowych, ze spożywania produktów przetworzonych (dostarczają one głównie kalorii bez wystarczającej ilości witamin i składników mineralnych) lub z innych czynników wpływających na zapotrzebowanie lub powodujących zwiększoną utratę pojedynczych składników. Należy podkreślić, że wartość kaloryczna żywności nie jest równoznaczna z jej wartością odżywczą.
Podsumowanie:
Paradoksem współczesnych czasów jest występowanie niedoborów pokarmowych wśród ludności państw, gdzie średnia wartość BMI wynosi 25–27. Często pożywienie dostarczające nadmiernej liczby kalorii nie zapewnia pokrycia dziennego zapotrzebowania na wiele podstawowych składników odżywczych, doprowadzając do stanu niedożywienia, głównie jakościowego. Niedożywienie jakościowe występuje przy stosowaniu diety niezgodnej z potrzebami organizmu i najczęściej związane jest z brakiem pojedynczego, egzogennego składnika pokarmowego (specyficzny niedobór pokarmowy).
Introduction and objective:
Obesity is a state of the body characterized by weight gain due to an increase in body fat due to adipocyte hypertrophy and / or hyperplasia. Malnutrition is a condition resulting from insufficient supply or malabsorption of energy and nutrients, leading to changes in the body composition, reduced cognitive and physical function. The above definition indicates that both people with body weight deficiency and those with excess body weight may be malnourished. The aim of the study is to present the problem of malnutrition in people with excess body weight.
Abbreviated description of the state of knowledge:
Incorrect composing of the usual diet contributes to the deficient intake of vitamins, minerals, proteins and carbohydrates. This may be due to poor eating habits, from consuming processed foods which mainly provide calories without enough vitamins and minerals, or other factors affecting the demand for, or an increased loss of individual ingredients. It should be emphasized that the caloric value of food is not the same as its nutritional value.
Summary:
The paradox of modern times is the occurrence of nutritional deficiencies among the population of countries where the average BMI value is 25–27 kg / m². Unfortunately, often foods that provide an excessive amount of calories do not meet the daily requirements for many basic nutrients, leading to a state of malnutrition, mainly qualitative. Qualitative malnutrition occurs when the applied diet is incompatible with the needs of the body and is most often associated with the lack of a single, exogenous nutrient (specific nutritional deficiency).
REFERENCJE (37)
1.
Włodarek D, Lange E, Kozłowska L, Głąbska D. Dietoterapia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2014. p. 252.
2.
Wąsowski M, Walicka M, Marcinowska-Suchowierska E. Otyłość – definicja, epidemiologia, patogeneza. Post Nauk Med. 2013;26(4).
3.
Swinburn B, Dietz, Kleinert S. Lancet Commission on obesity. Lancet 2015;386:1716–1717.
4.
Obesity and overweight. Fact Sheets No 311. World Health Organization, Updated June 2021; 12.06.2021.
5.
Korek E. Problematyka otyłości w ujęciu historycznym. Forum Zaburzeń Metabol. 2014;5(4):148–157.
6.
Brończyk-Puzoń A, Koszowska A, Nowak J, Dittfeld A, Bieniek J. Epidemiologia otyłości na świecie i w Polsce. Forum Zaburzeń Metabol. 2014;5(1):1–5.
7.
Ciborowska H, Rudnicka A. Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. 4th ed. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2014. p. 425.
8.
Ostrowska L. Wpływ mikrobioty jelitowej na zaburzenia metaboliczne i otyłość – punkt widzenia internisty i dietetyka. Gastroenterol Klin. 2016;8(2):62–73.
9.
Jung A. Otyłość choroba cywilizacyjna. Pediatr Med Rodz. 2014;10(3): 226–232.
10.
Tsigos C, Hainer V, Basdevant A, et al. For the Obesity Management Task Force of the European Association for the Study of Obesity. Postępowanie w otyłości dorosłych: europejskie wytyczne dla praktyki klinicznej. Endocrionol Obesity Metabolic Dis. 2009;5(3):87–98.
11.
Grzymisławski M. Dietetyka kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2019. p. 341.
12.
Nawrocka M, Szulińska M, Bogdański P. Rola mikroflory jelitowej w patogenezie i leczeniu otyłości oraz zespołu metabolicznego. Forum Zaburzeń Metabol. 2015;6(3).
13.
Gałęcka M, Basińska AM, Bartnicka A. Znaczenie mikrobioty jelitowej jelitowej w kształtowaniu zdrowia człowieka – implikacje w praktyce lekarza rodzinnego. Forum Med Rodz. 2018;12(2):50–59.
14.
Festi D, Schiumerini, Eusebi LH, Marasco G, Taddia M, Colecchia A. Gut microbiota and metabolic syndrome. Word J Gastroenterolog. 2014; 20(43):16079–16094.
15.
Lewandowicz-Umyszkiewicz M, Wieczorowska-Tobis K. Nowe Kryteria diagnozowania niedożywienia. Geriatria. 2019;13:101–105.
16.
Via M. The malnutrition of obesity: micronutrient deficiencies that promote diabetes. ISRN Endocrinol. 2012:103472. doi:10.5402/2012/103472.
17.
Kabata P. Wpływ suplementacji żywieniowej na przygotowanie pacjenta do zabiegu u chorych bez klinicznych cech niedożywienia – badanie prospektywne randomizowane. Praca doktorska. Gdańsk: Gdański Uniwersytet Medyczny; 2013. p. 4–7.
18.
Posieczek Z, Kobus E, Olszewska M, Galikowska A, Marzec I, Balcerak D, Budnik M. Selected aspects of nursing care for a elderly patient with malnutrition. J Educ Health Sport. 2017;7(8):435–445.
19.
Sochacka-Tatara E. Wybrane aspekty epidemiologii żywienia. Od socjologii medycyny do socjologii żywienia. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego; 2013. p. 85–95.
20.
Szczygieł B. Niedożywienie związane z chorobą. Występowanie i rozpoznanie. Warszawa: PZWL; 2011. p. 7–21.
22.
Rychcik K, Gogga P. Niedożywienie u pacjentów z chorobami nowotworowymi – rola diety w powrocie do zdrowia. Med Og Nauk Zdr. 2020;26(4):329–335.
23.
Węgielska I, Słaba W, Suliburska J. Terapia dietą i leczenie farmakologiczne otyłości w aspekcie problemu niedożywienia osób otyłych. Forum Zaburzeń Metab. 2011;2(4):239–244.
24.
Kubasik M, Bogdański P, Suliburska J. Składniki mineralne w patogenezie otyłości i jej powikłaniach. Forum Zaburzeń Metabol. 2018; 9(4):141–151.
25.
Gowin E, Ignaszak-Szczepaniak I, Horst-Sikorska W. Niedożywione grubasy. Farmacja Współczesna. 2010;3:124–128.
26.
Bronkowska M, Gołecki M, Słomian J, Markiewicz A, Mikołajczak J, Kosacka M, Porębska I, Jankowska R, Biernat J. Dietary patterns in overweight and obese subjects with obstructive sleep apnea. Adv Clin Exp Med. 2010;19(6):709–719.
27.
Skop-Lewandowska A, Gąsior A, Zając J, Sapała K. Ocena podaży energii oraz wybranych składników pokarmowych w całodziennych racjach pokarmowych kobiet z nadwagą i otyłością. Probl Hig Epidemiol. 2014; 95(4):975–980.
28.
Przysławski J, Grygiel B, Stelmach-Mardas M. Hipercholesterolemia i jej żywieniowe uwarunkowania w grupie otyłych kobiet po menopauzie z różnym stopniem otyłości. Probl Hig Epidemiol. 2011;92(30):545–549.
29.
Wolańska D, Kłosiewicz-Latoszek L. Struktura spożycia kwasów tłuszczowych a profil lipidowy u osób z nadwagą i otyłością. Rocz Panstw Zakl Hig. 2012;63(2):155–162.
30.
Grygiel B, Przysławski B, Stelmach-Mardas M. Sposób żywienia a insulinooporność w grupie kobiet otyłych po menopauzie z dyslipidemią. Bromat Chem Toksykol. 2011;3:277–283.
31.
Wąsowski M, Czerwińska E, Marcinowska-Suchowierska E. Otyłość – stan predysponujący do niedoborów witaminy D. Postępy Nauk Med. 2012;25(3):258–264.
32.
Huraux C, Makita T, Kurz S, Yamaguchi K, Szlam F, Tarpey MM, Wilcox JM, Harrison DG, Levy JH. Superoxide production, risk factors, and endothelium-dependent relaxations in human internal mammary arteries. Circulation. 1999;99(1):53–59, indexed in Pubmed: 9884379.
33.
Wortsman J, Matsuoka LY, Chen TC, Lu Z, Holic MF. Decreased bioavailability of vitamin D in obesity. Am J Clin Nutr. 2000;72:690–693.
34.
Fabiyi-Edebor TD. Anti-obesity and Anti-lipidemic Properties of Ascorbic Acid in Fructose Induced Obese Wistar Rats. Eur J Med Health Sci.
http://dx.doi.org/10.24018/ejm... (access: 12.10.2021).
35.
Garcia-Diaz DF, Lopez-Legarrea P, Quintero P, Martinez JA. Vitamin C in the treatment and/or prevention of obesity. J Nutr Sci Vitaminol (Tokyo). 2014;60(6):367–79. doi: 10.3177/jnsv.60.367.
36.
Garrido-Sánchez L, García-Fuentes E, Fernández-García D, Alcaide J, Perez-Martinez P, Vendrell J, Tinahones FJ. Zinc-alpha 2-glycoprotein gene expression in adipose tissue is related with insulin resistance and lipolytic genes in morbidly obese patients. PLoS One. 2012;7(3):e33264. doi: 10.1371/journal (access: 12.10.2021).
37.
Marreiro Dd, Cruz KJ, Morais JB, et al. Zinc and oxida – tive stress: current mechanisms. Antioxidants (Basel). 2017;6(2). doi: 10.3390/antiox6020024, indexed in Pubmed: 28353636.