PL EN
PRACA POGLĄDOWA
Zjawisko krzywdzenia dzieci na podstawie badań gimnazjalistów
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Epidemiologii Wydział Zdrowia Publicznego w Bytomiu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach. Kierownik Zakładu Epidemiologii: dr hab. n. med. J. Słowiński
 
2
Absolwent Wydziału Zdrowia Publicznego w Bytomiu, Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
 
3
Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
 
 
Autor do korespondencji
Joanna Kasznia-Kocot   

Zakład Epidemiologii, Wydział Zdrowia Publicznego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego 41-902 Bytom ul. Piekarska 18
 
 
Med Srod. 2012;15(1):51-59
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Za zjawisko krzywdzenia dziecka uważa się zamierzone lub niezamierzone działanie osoby dorosłej, która wywiera szkodliwy wpływ na zdrowie dziecka i/lub jego rozwój psychofizyczny. Pojęcie zespołu dziecka krzywdzonego uwzględnia maltretowanie fizyczne, psychiczne i emocjonalne, zaniedbanie potrzeb fizycznych, leczniczych i emocjonalnych oraz gwałt i nadużycie seksualne. Autorzy przeprowadzili badanie kwestionariuszowe celem oceny zjawiska krzywdzenia dzieci przez rodziców, opiekunów oraz środowisko szkoły. Badaniami objęto 228 uczniów gimnazjum w wieku 14–16 lat. 44,3% ankietowanych to dziewczęta, a 55,7% chłopcy. W rodzinie pełnej wychowywało się 84% dzieci, przez matkę wychowywanych było 13%, a przez ojca 3% ankietowanych. Najczęstszą formą złego traktowania dzieci w rodzinie była przemoc fizyczna (20,3%), psychiczna (12,1%) oraz zaniedbanie (6,5%). Przemocy w formie złego dotyku doznało 7,9% dziewcząt oraz 0,8% chłopców. Gimnazjaliści najczęściej doznawali przemocy emocjonalnej ze strony rówieśników (22,9%), rodzeństwa (5,2%) oraz nauczycieli (4,8%). Wyniki badań przedyskutowano ze zwróceniem uwagi na kontekst socjologiczny i uwarunkowania prawne. Zwrócono uwagę na potrzebę współdziałania wielu organizacji i sektorów życia publicznego celem zapobiegania zjawisku krzywdzenia dzieci.

Phenomenon of child abuse is considered to be voluntary or involuntary action of an adult which has a detrimental effect on child’s health and/or his psychophysical development. The concept of child abuse syndrome includes physical, mental and emotional maltreatment and negligence of physical, medical and emotional needs and also rape and sexual abuse. The authors conducted a questionnaire survey in order to assess children mistreatment by parents, caretakers and school environment. Studies included 228 high school students aged 14 – 16 out of which 44,3% were girls and 55,7% were boys. 84% of the children were brought up by full families, 13% by mothers only, and 3% by fathers only. The most common form of mistreatment of children was physical violence (20,3%), psychological violence (12,1%) and negligence (6,5%). Violence in the form of bad touch was experienced by 7,9% of girls and 0,8% of boys. High school students often suffered emotional violence from peers (22,9%), siblings (5,2%) and teachers (4,8%). Results of the surveys were discussed paying attention to sociological context and legal conditions. The need for cooperation between many organizations and sectors of public life was highlighted to prevent the phenomenon of child abuse.
 
REFERENCJE (27)
1.
Wachholz L.: Dzieci jako ofiary znęcania się rodziców. Przegl. Lek. Organu Towarzystw Lekarskich Krakowskiego i Galicyjskiego. Kraków 1907; 1–10.
 
2.
Bloch-Bogusławska E., Paradowska A., Grapatyn A.: Niezachowanie należytej staranności w opiece a gwałtowne zgony dzieci. Arch. Med. Sąd. Kryminol. 2008; 58(4): 160– 167.
 
3.
Kasznia-Kocot J., Staszewska-Kwak A.: Zaburzenia zdrowotne w zespole dziecka krzywdzonego – child abuse. Ann. Acad. Med. Siles. 1995; supl. 18, Cz. 1., 99–105.
 
4.
Krawczyński M.: Dziecko maltretowane. Stand. Med. Lek. Pediatr. 2003; 5: 1104–1107.
 
5.
Urban E.: Krzywdzenie dzieci. Ocena skali zjawiska i możliwości interwencji. Zdr. Publ. 2002; 112:382–390.
 
6.
Statystyka policyjna. www.policja.pl.
 
7.
Kempe C.H., Silverman F.N., Steele B.F. i wsp.: The battered child syndrome. JAMA 1962;181: 17–24.
 
8.
Staszewska-Kwak A., Kasznia-Kocot J. Gębicka L.: Środowisko rodzinne i czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci. Ann. Acad. Med. Siles. 1995, supl. 18, Cz. 1.: 115–119.
 
9.
Krawczyński M.: Propedeutyka pediatrii. Wyd. II. PZWL. Warszawa 2009: 348–356.
 
10.
Waksmańska W., Grzywna T., Łukasik R.: Analiza zjawiska przemocy w rodzinie na podstawie badania ankietowego przeprowadzonego wśród uczniów. Probl. Pielęg. 2007; 15: 235– 240.
 
11.
Skotnicka-Klonowicz G., Kaczmarek K., Przewratil P.: Zespół dziecka maltretowanego w szpitalnym oddziale ratunkowym. Przegl. Pediatr. 2008; 38: 111–115.
 
12.
Osemlak P., Drwal-Kuraś J., Zmysłowski W.: Mnogie obrażenia u dzieci krzywdzonych [w:] Pamiętnik 60. Jubileuszowego Zjazdu Towarzystwa Chirurgów Polskich. T1 – Warszawa 2002; s. 329–333.
 
13.
Krawczyński M.: Problemy i potrzeby dorastającej młodzieży. Stand. Med. Lek. Pediatr. 2003; 5: 983–987.
 
14.
Przemoc w rodzinie. www.statystyka.policyjna.pl.
 
15.
Stańdo-Kawecka B.: Prawo karne nieletnich od opieki do odpowiedzialności. Wolters Kluwer Polska. 2007; 23– 100.
 
16.
Konarska-Wrzosek V.: Ochrona dziecka w polskim prawie karnym, TNOiK Dom Organizatora, Toruń 1999; 49–52.
 
17.
Kodeks Karny 2011 edycja 1 stan prawny na dzień 20 lutego 2011 r., LEX a Wolters Kluwer business, Warszawa 2011: 92.
 
18.
Gardocki L.: Prawo Karne, wydanie 7 zmienione. Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2001; 253–254.
 
19.
Jarosz E.: Ochrona dzieci przed krzywdzeniem. Perspektywa globalna i lokalna. Wydanie drugie. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2009; 238–241.
 
20.
Hornor G.: Physical abuse: Recognition and reporting. J. Pediatr. Health Care. 2005; 19(1): 4–11.
 
21.
Soriano A.: Przemoc wobec dzieci. Wyd. eSPe, Kraków 2002, s. 89–91.
 
22.
Kasznia-Kocot J.: Zespół dziecka krzywdzonego. Przegl. Pediatr. 1996; 26: 109–115.
 
23.
Grzywa T., Waksmańska W., Łukasik R.: Problem przemocy w szkole aglomeracji miejskiej w relacji uczeń–nauczyciel– uczeń. Probl. Pielęg. 2007; 15: 179–186.
 
24.
Krawczyński M.: Przemoc seksualna wobec dzieci. Stand. Med. Lek. Pediatr. 2003; 5: 1319–1323.
 
25.
Starowicz L.: Przemoc seksualna. Santorski J.j& Co, Warszawa 1992.
 
26.
Adams J.A. Medical evaluation of suspected child abuse: 2011 update. J. Child. Sex. Abus. 2011:20(5): 588–605. Doi: 10.1080/105 38712.2011.606107.
 
27.
Gram A., Świerczyńska K.: Dzieci bez granic. Wprost 38/2010; dostępne na http://www.wprost.pl/ar/209111... Dzieci-bez-granic/.
 
eISSN:2084-6312
ISSN:1505-7054
Journals System - logo
Scroll to top